The server cannot find the requested page:
Bir sofu değirmene buğday götürdü.
Değirmenci : Şimdi zamanım yok.
Sofu : Şimdi buğdayımı öğütmezsen, sana, değirmenine ve eşeğine bela gelmesi için dua ederim !
Değirmenci : Senin her duan kabul oluyor mu?
Sofu : Evet.
Değirmenci : Öyle mi? Dua et de buğdayın öğütülsün bakalım!
Yıl; 1960, yer; Elazığ Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastahanesi.
Nasıl olduysa 423 hasta, hastaneden kaçar ve Elazığ sokaklarına dağılır. Dönemin başhekimine danışırlar. Doktor bey ne yapalım? derler. Doktor, bana bir düdük verin ve arkama yapışarak gelin der. Doktor önde, arkada 4-5 personel çıkarlar sokağa. Düüüüt, düüüttt diyerek trencilik oynayarak Elazığı dolaşırlar. Bütün deliler bu kuyruğa girerek vagon olurlar. Hastaneye geldiklerinde ise sayı 600’ü çoktan geçmiştir.
(Gerçek bir olaydır.)
Vaktiyle padişahın biri,
– Bana yalan söyleyebilene bir küp dolusu altın vereceğim! demiş. Yalancılar, hemen saraya koşuşturup başlamışlar yalana;
– Bir kuş, aslanı kapıp yuvasına götürdü.
– Bunun neresi yalan?.. Kuş kartaldır, arslan da kuzu kadar minik bir yavru. Kaptımı götürür tabii!..”
– Komşu ülkede bir eşeği kral yaptılar!..
– Ülkenin kralı, pencereden bakınırken tacını duşurmuş. Taç da pencerenin altındaki eşeğin başına geçmiş. Taç kimin kafasındaysa, kral odur tabii!..
– Padişahım, ben gökyuzune bir ok attım. Altı ay sonra geri dondu!
– Senin ok bir ağacın üstüne düşmüştür. Ağaç, sonbaharda yapraklarını dökünce, takılacak yer bulamayıp yere inmiştir.
Böylece padişah, her yalana gerçek bir bahane bulmuş ve kimse padişaha bu yalandır dedirtememiş.
Bir gün bir Kayserili çıkagelmiş;
– Padişahım, sen benim babamdan borç olarak bir küp dolusu altın almıştın. Şimdi geri almaya geldim. Yalandır dersen ödülümü ver. Yalan değil dersen borcunu öde!..
Koca ders yılı bitmiş, sözlü sınavlar başlamıştı. Profesör karşısına oturan öğrenciye dikkatle baktı ama hiç hatırlamadı. Sordu:
-Tanışıyor muyuz? Sizi daha önce gördüm mü?
-Evet… Geçen yıl sınavında. Beni sınıfta bırakmıştınız.
Hoca iyi kalpliydi. Üzüldü ve dedi ki:
-Dilerim bugün iyi sonuç alırsınız. Söyleyin bakalım geçen yıl size ilk soru olarak ne sormuştum?
-Tanışıyor muyuz? Sizi daha önce gördüm mü?
Nasreddin Hoca erkenden yola koyulmuş. Akşam hava kararmadan gideceği köye varmak için acele ediyormuş. Öğle vaktine yaklaşırken, bir pınarın başında durup, hem namazını kılmak hem de kuru peksimetten ibaret olan azığını yemek istemiş.
Pınara yaklaşırken, yaban ördeklerinin suda oynaştıklarını görünce, “Şunlardan bir tanesini yakalayıp kızartıp yesem ne güzel olurdu diye düşünmüş.” Sessizce ördeklere yaklaşmaya çalışırken, ördekler Hoca’yı fark edince uçup gitmişler.
Hoca pınarın başına oturmuş, çantasından peksimetini çıkarmış, suya batıra batıra yemeye başlamış. Oradan geçen bir yolcu :
– “Afiyet olsun Hocam, ne yiyorsun ?” demiş.
Hoca, peksimetini suya bandırırken :
– “Ördek çorbası” demiş.
Hoca cemaate seslenir:
-Hanımından korkan ayağa kalksın!
Herkes kalkar Temel yerinde oturur, hoca sorar:
-Sen hanımından korkmuyor musun? diye.
Temel de sesi titreyerek der ki:
-Hanımın ismini duyunca dizlerimin bağı çözüldü, kalkamıyorum 🙂
Ünlü yazarlar sohbet ediyorlardı. Biri diğerine sordu:
– Kuduz olsaydınız ne yapardınız?
Yazar cevap verdi:
– Isırılacakların listesini yapardım.
Diğeri yine sordu:
– Peki kimleri ısırırdınız?
Yazar:
– Tabii ki politikacıları.